ඈ ගිය පසු,

නොමැකෙන සිනාවක් වෙලා ඉන්නට

ජීවිතේ පුර පැතුවද

නෙතු කෙවෙනි තෙමා සරසන

කඳුළු දුන් හැටී...

කල්පයක් තරම් හීනෙක

මොහොතකින් නිම වූ කව

දුකම ඉතිර කර මතකෙට

නුඹම ගිය හැටි...

නැගි මුවඟ සිනා රැල්ලට 

නෙතු සැලූ කොල බැල්මට

මිදෙන්නට බැරිව විදවන

කවිය වූ හැටී...